Warszawska Praga
Obok katedry św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika, po jej prawej stronie patrząc z Alei Solidarności, znajdują się zabudowania Szpitala Praskiego p.w. Przemienienia Pańskiego. Szpital istnieje od 1868 roku. Główny gmach, stojący przy Placu Weteranów 1863 roku, powstał w latach 1934-1935 według projektu Józefa Holewińskiego i Antoniego Jawornickiego.
Na Placu Weteranów 1863 roku, przed katedrą św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika, znajduje się również pomnik ofiar „rzezi Pragi”, dokonanej przez wojska rosyjskie na mieszkańcach dzielnicy podczas szturmu 4 listopada 1794 r. To najtragiczniejsze wydarzenie w dziejach warszawskiej Pragi upamiętnia pomnik w postaci głazu i tablicy, odsłonięty w 1994 roku w dwusetną rocznicę rzezi.
Przed kościołem katedralnym św. Michała i św. Floriana odsłonięto w sierpniu 2005 roku pomnik księdza Ignacego Skorupki – bohaterskiego kapelana poległego 14 sierpnia 1920 roku w bitwie warszawskiej z bolszewikami pod Ossowem. Grób księdza Skorupki znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Pomnik księdza Skorupki przedstawia kapłana trzymającego w lewej ręce krzyż oraz pokazującego prawą ręką kierunek ataku na bolszewików. Całość z granitowym cokołem mierzy 9 metrów.
Najokazalszym budynkiem przy Placu Weteranów 1863 roku, a jednocześnie jedną z najbardziej charakterystycznych praskich budowli, jest katedra (kościół katedralny) św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika. Jej budowę rozpoczęto w 1888 roku na miejscu pozostałości ziemnych fortyfikacji z czasów napoleońskich. Prace realizowano według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego – architekta niezwykle płodnego, zwanego żartobliwie „Kraszewskim architektury polskiej”.
Dokładnie naprzeciwko Starego Miasta, u wylotu Mostu Śląsko-Dąbrowskiego, Praga wita nas strzelistymi wieżami katedry przy Placu Weteranów 1863 roku. Plac znajduje się przy zbiegu Alei Solidarności i ulicy Sierakowskiego. Ma kształt półkola i dochodzą do niego ulica Olszowa oraz Floriańska. Plac został wytyczony w roku 1865 i pierwotnie nosił nazwę Placu Aleksandrowskiego na cześć cara Aleksandra II. Swoją obecną nazwę uzyskał w dwudziestoleciu międzywojennym.